Bir bildirim sesine bağımlı hale geldiğimizi fark ettiniz mi?
Kendimize meydan okuduk ve telefonumuzu 24 saatliğine tamamen kapattık. Ne mesaj, ne Instagram, ne alarm, ne de saat… Tam bir kopuş!
🕐 08:00 – Uyanışta Panik
Alarmsız uyanmak zor. İçgüdüsel olarak elim hemen telefona gitti… Ama orada değildi!
Kahvaltı sessiz geçti. Ne Reels izleyerek yemek yedim, ne gündemi kontrol ettim. Kafamın içi biraz sessiz ama hafif huzurlu.
🕓 16:00 – İlk Kriz
Dışarı çıktım, arkadaşlarımla buluşacaktım. Yer tam net değildi ama telefon yok!
Kimseyle iletişim kuramıyorum. Sonunda “eski usul” bir taktik: Ortak karar verilen yere gidip beklemek…
Bu kısım can sıkıcıydı.
🌙 21:00 – Bağlantısız Ama Bağlı
Akşam saatlerinde daha çok içime döndüm. Kitap okudum, balkonda oturdum, yazı yazdım.
Garip bir şekilde zihnim açıldı.
Ve evet… ekran sürem sıfırdı!
📱 Ertesi Gün: Uyan ve Bağlan!
Telefonu açınca: 32 WhatsApp mesajı, 4 cevapsız arama, 21 bildirim.
Ama inanın… çoğu gerçekten “acil” değildi.
Yani, dünya dönüyor. Biz online olmasak da!
Bağımlı mıyız? Belki. Ama alışmışız kesin.
Bazen “çevrimdışı” kalmak, ruhumuza “yeniden başlat” tuşu gibi geliyor.
Sen de 1 günlüğüne telefonu bırakabilir misin? Deneyip bizimle paylaş!
👇 Yorumlara yaz: Zor muydu, iyi mi geldi?
#TelefonDetoksu #OnburadaDeneyimi
0 Yorum